Naszą patronką jest św. Katarzyna Aleksandryjska zaliczana przez Kościół do grona Czternastu Świętych Wspomożycieli. Oznacza to, że posiada szczególną moc wypraszania potrzebnych łask u Boga dla nas wiernych.
Wiemy o Niej niewiele. Jej życie zaczęło się w roku 282, choć można też znaleźć informację że urodziła się w roku 289 a nawet 294. W każdym razie mniej niż 300 lat po narodzeniu Jezusa Chrystusa. Nie jesteśmy też pewni ile lat przeżyła. Najczęściej w źródłach widnieje wiek 18 lat, choć gdzie indziej znalazłem, że dożyła 16 roku życia.
Wiemy, że pochodziła z bogatego rodu i była osobą bardzo wykształconą, co w tamtych czasach nie było (szczególnie wśród kobiet) czymś powszechnym. Była też osobą niezwykle odważną, gdyż przeciwstawiła się woli cesarzy Dioklecjana i Galeriusza Maksymiana krytykując prześladowania chrześcijan. Próbowano wpłynąć na porzucenie przez Nią wiary. Wyznaczono pięćdziesięciu mędrców czczących ówczesne bóstwa, aby przekonali Katarzynę do odstąpienia wyznawania Jezusa, ale zamiast tego to Ona niektórych z nich nawróciła.
Właśnie za to została skazana na śmierć i niezwykle bolesne tortury. Bito Ją żyłami wołowymi, nękano głodem a w końcu łamano kołem, które za sprawą zesłanego anioła rozpadło się w czasie męczarni. Postanowiono więc Katarzynę ściąć mieczem.
Jej postawa i śmierć przysłużyła się do rozpowszechnienia chrześcijaństwa a Ona sama została otoczona kultem zarówno wśród katolików jak prawosławnych.
Ciało Katarzyny obecnie spoczywa na Górze Synaj, gdzie zgodnie z tradycją przenieśli je aniołowie.
Święta Katarzyna Aleksandryjska jest patronką między innymi: dziewic, żon, piekarzy, młynarzy, drukarzy, fryzjerów, kolejarzy. Opiekuje się też szczególnie chorymi na choroby gardła.
Poza Górą pod orędownictwem Katarzyny Aleksandryjskiej znajdują się też wiele miast, uczelni, czy organizacji.
Wspominamy ją w Kościele Katolickim 25 listopada i w tym dniu obchodzimy nasz Odpust Parafialny.
